Rezerwat Przyrody Torfy
Rezerwat Przyrody Torfy to obszar lasu i torfowiska ustanowiony Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 12 sierpnia 1987 roku i stanowi jedno z najbardziej interesujących, przyrodniczych miejsc w powiecie dębickim.
Rezerwat położony jest na terenie leśnictwa Chotowa i zajmuje prawie 12 ha. Zgodnie z aktem uznającym przedmiotem ochrony jest rzadka roślina owadożerna - rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) oraz inne gatunki roślin związanych z biotopem torfowiska i boru bagiennego, miejsca lęgowe i ostoja rzadkich gatunków ptactwa wodno-błotnego.
Charakterystyczne rośliny to: bagno zwyczajne, żurawina błotna, borówka bagienna, turzyca bagienna.
Drzewostan rezerwatu tworzy sosna z domieszką brzozy, miejscami wierzby.
Bogatą faunę tworzą głównie ważki, żaby moczarowe i wodne oraz licznie występujące jaszczurki zwinki. Rezerwat często odwiedzają także dziki, sarny, jelenie. Ostatnio coraz częściej spotkać można także łosie.
Do torfów prowadzi zielona ścieżka dydaktyczna, do rezerwatu można nią dojść od strony Chotowej lub Grabin. Można też dojechać do wiaduktu w Głowaczowej, a następnie udać się pieszo – najpierw prosto, a po trzystu metrach na krzyżówce skręcić w prawo.
Pamiętać należy, że rezerwat jest miejscem ściśle chronionym, a turyści są w nim jedynie gośćmi. Dlatego właśnie należy przestrzegać określonych na tablicy informacyjnej zasad i napisu:
„Nie zbieraj roślin runa, nie niszcz drzew – ich piękno trwa tylko tutaj” …
Park turystyczno - rekreacyjny w Czarnej
Park turystyczno – rekreacyjny w Czarnej powstał w 2013 roku przy udziale środków unijnych i Skarbu Państwa w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego.
Park tworzą:
- alejki parkowe;
- plac zabaw dla dzieci wyposażony w zestawy "Bąbel" i "Wisus-7", 3 piaskownice, pomost wiszący, 6 huśtawek, karuzelę, 5 sprężynowców, 4 zjeżdżalnie i 4 domki zabaw;
- 2 boiska do siatkówki plażowej;
- 2 korty tenisowe;
- plac rowerowo - edukacyjny z oznakowaniem;
- trasa rowerowo-narciarska "Wielka Pętla" o długości 848 mb.
W sportowo-rekreacyjny charakter Parku wpisuje się także dodatkowo wykonana w 2014 roku siłownia plenerowa.
Klimat parku tworzą naturalnie rozmieszczone drzewa, atrapa studni drewnianej, ławki typu "Londyn" oraz oświetlenie alejek.
Grand Chotowa Hotel*** SPA & Resort
Resort jest malowniczo położony na terenie 14 hektarów wśród rozległych sosnowo–dębowych lasów nad zalewem z czystą przepływową wodą.
Dzięki bogatej ofercie usługowej Resort Grand stanowi doskonałe miejsce wypoczynku dla rodzin, indywidualnego pobytu, wizyt grup zorganizowanych, konferencji, biesiad i wesel.
Piaszczysta plaża z wydzielonym i strzeżonym miejscem do kąpieli, przystań ze sprzętem pływającym, czyste powietrze i specyficzny mikroklimat przyciąga zwolenników zarówno aktywnego, jak i biernego wypoczynku.
Goście mają do dyspozycji Hotel 3*, domki pośród sosen, domek VIP, centrum fitness, strefę i gabinety SPA. Zaplecze Resortu obejmuje także Restaurację Szlachecką, Kawiarnię, Łowisko pstrąga i punkty gastronomiczne przy plaży.
Na terenie resortu znajduje się także budynek „Wehikułu czasu”, a w nim nowoczesna sala wyposażona w oświetlenie RGB LED, projektory multimedialne i sceniczne nagłośnienie. To wszystko sprawia, że w wehikule odbywają się niezapomniane wesela, studniówki, a także Koncerty Noworoczne Gminy Czarna, finałowe gale Miss Podkarpacia i inne wydarzenia okolicznościowe.
www.grandchotowa.pl
Grota Najświętszej Marii Panny w Chotowej
U podnóża wzniesienia, na którym stoi Kościół w Chotowej, znajduje się Grota Najświętszej Marii Panny, zbudowana w 1958 r. Przy grocie cudowne źródełko i wyryty w kamieniu napis: ”Pielgrzymie spocznij u stóp Marii, to matka Twoja”. Źródło znano już w XIX w. Ludowe podanie mówi, że ociemniała Żydówka poprosiła kogoś o przyniesienie jej wody z chotowskiego zdroju. Ten zapomniał o prośbie, nabrał więc innej wody, która przywróciła kobiecie wzrok.
Do dzisiaj mówi się o cudownym źródełku, a odwiedzający grotę mogą dodatkowo obejrzeć głazy, w które wmurowane są kamienie z wyjątkowych miejsc: Pico de Aneto, Olimpu, Kilimandżaro, Wezuwiusza, La Salette, Góry Karmel, Groty Narodzenia Chrystusa, Ain Karem, miejsca cudownego rozmnożenia chleba, czy też Groty św. Pawła na Malcie.
Schron obsługi anten
Schron obsługi anten o pow. użytkowej 1 060 m2 w Żdżarach to symbol, pozostałość po bazie Wojsk Federacji Rosyjskiej.
Była to jedyna w tej części Polski baza wojskowa ówczesnego Związku Radzieckiego. To miejsce wybrane zostało z powodu położenia w połowie drogi między Berlinem w ówczesnej Niemieckiej Republice Demokratycznej, a Moskwą w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Kwaterowała w niej początkowo kompania wojsk łącznościowych, w sile 150 żołnierzy, a docelowo planowano rozlokowanie tu 1000 sołdatów. Żołnierze którzy tu służyli pochodzili głównie z republik azjatyckiej części ZSRR. Byli to Tadżycy, Ormanie, Azerowie, Uzbecy, Kirgizi. Planowany przez dowództwo Północnej Grupy Wojsk ZSRR rozwój bazy uniemożliwiły zmiany ustrojowe w Polsce w 1989 roku, a także rozpad Związku Radzieckiego.
Żołnierze obcego mocarstwa wyjechali z tych stron dopiero w 1993 roku.
Ze względu na funkcję jaką baza miała pełnić – jej zagospodarowanie było utrudnione. Niemniej jednak, w latach 1998-2000 w miejscu dawnego sowieckiego ujęcia wody zbudowano hydrofornię i zbiorniki zaopatrujące w wodę kilka miejscowości.
Ostatecznie w 2014 roku teren bazy o pow. 15,57 ha poddany został rewitalizacji.
W ramach projektu m.in. dokonano rozbiórki następujących obiektów: budynek łaźni wraz z garażem, główny budynek koszarowy, budynek kawiarni, budynek mieszkalny, schron dowodzenia, budynek wartowni, budynek straży pożarnej i kotłowni wraz z przyległym utwardzonym placem, budynek stacji oczyszczania ścieków, budynki N1, N2, N3, N4, budynek portierni, budynek stacji transformatorowej, budynek kotłowni okresowej, stopy fundamentowe po masztach stalowych oraz utwardzony plac, element żelbetowy na nasypie.
Na powstałej przestrzeni nasadzono drzewa, które w naturalny sposób zagospodarowały teren.
